Jana Cíchová

 

LIRIKO INTIMA

 

 

Estimataj legantoj!

 

            Hodiaŭ ni preparis por vi poemojn kun titolo LIRIKO INTIMA. Ni esperas, ke  iuj, kiuj poezion komprenas, trovos en nia malgran­da broŝuro poezion, kiu ne estas unuflanka, monotona, sed varia, kaj kiu respeguligas diversecon de animstato, la diverskoloron de animo de aŭtoroj.

            Do legu poemojn por via ĝojo kaj plezuro!

 

ENHAVO

 

SONĜOJ

LACERTO

 

LIRIKO INTIMA

 

TENTO

KULPIGO

PASIO

 

PRINTEMPO

 

KAKTO

 

VINTRO

 

VIVO

FATO

MIZERO

MORTO

 

AMIKAJ RIGARDOJ

 

MIA RESPONDO

MI TURNAS

 

 

 

LACERTO

                        Jana Cíchová

 

Kia sonĝo!

Solas mi en mia  ambro -

­            en trankvil'.

Kaj subite rampas en la kvar anguloj

            lacertetoj ­-

                        -  armaj ­-

                                   - belaj -

­Tamen tiu la plej granda

-  e piedoj miaj eta -

­min atakas kun kuraĝo

            stre levante la kapeton!!!

Kaj mi             fuĝas!

            Tiam eble.

                         ar ĝi havis

                                   haŭton tian -

                                               ­krokodilan.

                                                           Tial eble!

Trankviligas min aserto:

            ke LACERTO ­-

- e  kun haŭto krokodila -

            ­sur la kapo

                        vundiĝeblas -

                                   ­jen LA CERTO!

 

TENTO

                        Jana Cíchová

 

Ekbrulas - estingiĝas

            unutage.

Kaj vundas, fuĝas ĝi

            samtage,

en vual' de vort' frostiga.

Restas sobro mord-vundiga

 

 

KULPIGO

                        Jana Cíchová

 

Mord-vundinte mian lipon flame

pense estas vi  e la Alia.

 

Nur kolero estas  io! Ame

Apartenas ne al mi - la flamo via!

 

PASIO

                        Jana Cíchová

 

Kirlo de la ŝaŭm' sangonda,

la okulojn rev-fermonta.

 

Kaj la kor' alarme ŝaltas

por atendo - spiro haltas.

 

Perdiĝante senrevene

ĝi kapablas cedi svene:

 

en imago al mil kisoj

en neglekt' de ĵurpromesoj.

 

Sopirante al mir-miro

- sin etende en deliro -

 

­Ĝi atendas dol an vorton,

en brakum' deziras morton!

 

 

KAKTO

                        Jana Cíchová

 

E  la kakto havas  armon

sentigante sian dornon,

se homa a mano tuŝus

ĝian belon. Gi forpuŝus

scivoleman atakanton,

ĵete pretigante ganton.

 

E  la kakto bele floras

dum ĝi ne tuj pretas, volas

kontentigi  iujn same,

 iujn priregali ame.

Same kiel kakta dorno

estas la virina normo:

 

piki akradorne - vorte

tiun, kiu strebus forte

per delogo vanta fuŝi,

same kile krude tuŝi

 armon, puron, koron ŝian,

nur al UNU destinitan.

 

VIVO

                        Jana Cíchová

 

El mallum' - el nekonataj fontoj Giekkuras;

en senfino de la morto-luktoj

Ĝi ekdormas.

 

Vivo - gesto oferema.

Vivo - belo en mortemo.

 

Vir evalo nedresate di

serigas hufotrete

            spiron moliĝintan

            - prave - senkompata.

 

Kvankam sen la brid'

            Ĝi tamen belas

per akordo aŭdiganta rapidemon.

 

Vivo - de pomarb' folio eta

koton de disfalo ŝirĵetita

            per larmguto sorbiĝanta

                                   la manplaton. . .

"Nu, adiaŭ!" -. . .kaj pordeto

                                                           fruktĝardena. . .

Vivo - granda Simfonio

disonanca harmonie

en akordoj de disiĝoj -

            ­super ili melodio

            ekflorinta pro revido

            de la vojoj plej malsamaj.

 

Tie paŝi, oferaĵojn porti

el diaĵ' de novaj vivoj

ankaŭ ni

                        nin sentas pretaj!

 

FATO

                        Jana Cíchová

 

Okulferme bebo kuŝas

dum la Fato preterpaŝas.

Jen naskiĝis hom'. . .

 

Tenera la brakum'

ĝin metis en lulil'.

Ĝi kuŝas en trankvil'.

 

Foje nur sin klinis Fat'­-

nelegeblas sur la frunt'

de la beb' estonta sort',

 

Ne malkaŝas la palpebroj

la latentan incendion. . .

 u gitar' de iluzi' rompiĝos?

 

En kapet' de Nekonato

ekvibrigas Li - la Fato

de la beb' la koro-pulson.

 

 u la Sorto rozojn aŭ nur dornon

por la beb' en vivo kaŝis?

Nur moment' - kaj Li jam foren paŝas.

 

 

MIZERO

                        Jana Cíchová

 

Sur pavim' sin trenas sen kolero

la Mizer'.

Ne satigas la aer'.

 

Nur la strato vin satigis

kiam junis vi kaj logis. . .

Vi ne havas pli ol ploron.

 

Per velkintaj mamoj ne varmigos

stratulino la marmoron.

Jam forfuĝis la amoro.

 

El fuĝinta bel'  ifono restas,

vundoj kaj la pus' -

­Dividu ilin!

 

Surseligu la  ifonon

sur la lumbon de  evalo,

kiu portas vin al tombo.

 

MORTO

                        Jana Cíchová

 

Grandlitere sin registras

sur la paĝ' de l' histori'.

 iam estis Ŝi limŝtono

en la signo de l' ekkri'.

 

Fulmotondro! - Bruo sekvas.

Venis Morto - kalmo regas.

En rapido kompatema,

en lanteco kruelema.

 

Sed la Morto timiganta

kvinlitere eksonante

malproksimas instigante

al labor' kontentiganta.

 

MIA RESPONDO AL JANA

                        Miloš Lukáš

 

Rakontas la estonoj belan miton:

La saĝa grizbarbulo Vanemuine

tiel miraklan melodion kantis,

akompanante ĝin per harpoludo,

ke rabobestoj mem  e tiuj tonoj

subite iĝis tute malsovaĝaj

kaj ke haltigis kuron sian viglan

e  la river', la fama Emajogi.

La dio Vanataat al si alvokis

en ja  ielon la grizbarban majstron

por povi lian arton ĝui daŭre,

de tiam nur nemultaj terloĝantoj

de temp' al tempo la kantadon sor an

sukcesas per orelo sia kapti. . .

jen elektitoj de la dia gento,

per unu vort' ni diru: la poetoj...

 

MI TURNAS MIAN LORNON

                        Ludmila Jevsejeva

 

Alloga duopo! Mi turnas mian lornon al Prago:

Eli kaj Jana

            - vastec' oceana,

              timiga abismo de l' sentoj,

sur kies fundo,

en vera abundo,

sin kaŝas mimozoj, serpentoj...

 

            Kiom da lipoj vin ser as soife

            dum noktoj obskuraj, plenflustraj,

por trinki nektaron, aŭ galon venenan,

el viaj burĝonoj surbrustaj!

Eli kaj Jana

            - de ink' oceano,

              paperoj, bloknotoj, kajeroj. . .

 

Praha-Radio, belpoezio,

torento de l' Pac-cirkuleroj!